odwr|ócić

pf — odwr|acać impf Ⅰ vt 1. (skierować w inną stronę) to turn [sb] away, to turn away

- był odwrócony plecami he turned his back

- odwrócić głowę to turn away one’s head

- odwrócić od kogoś oczy/wzrok to avert one’s eyes/gaze from sb

- odwrócić twarz do kogoś to turn to sb

2. (zmienić położenie) to turn

- odwracać kartki książki to turn over the pages of a book

- odwrócić bieg rzeki to turn the tide

- odwrócić glebę pługiem to turn soil with a plough

- odwrócić koszulę na lewą stronę to turn a shirt inside out

- odwrócić kotlet to turn over a cutlet a. chop

Ⅱ odwrócić się — odwracać się 1. (skierować się w inną stronę) to turn

- nie patrz, odwróć się don’t look, turn away

- odwrócił się, chcąc odejść he turned to leave

- odwróciła się na bok i zasnęła she turned on her side and fell asleep

- odwrócić się do kogoś plecami przen. to turn one’s back on sb

2. książk., przen. (opuścić) to turn one’s back

- po tej historii znajomi odwrócili się od niego after that happened their friends turned their backs on him

- szczęście się od nich odwróciło luck deserted them

■ odwracać kota ogonem pot. to put the cart before the horse

- odwrócić nieszczęście/klęskę to stave off bad luck/a disaster

- odwrócić czyjąś uwagę to distract a. divert sb’s attention